فستیوال ادبی لیکو

برگزیدگان فستیوال لیکو معرفی شدند

تاریخ انتشار : شنبه 9 مهر 1390

برگزیدگان بخش قالبهای کلاسیک به شرح زیر می باشند :

گروه نخست برگزیده :

شهرام میرزایی از خوی - صالح دروند از گرگان - فاطمه اختصاری از تهران - وحید نجفی از خرم آباد - محمد قائدی از شیراز - پریا تفنگ ساز از اصفهان - مجید عزیزی از خرم آباد -

گروه دوم برگزیده :

علی بهمنی از فارس - طاهره کوپالی از رشت - مهردادبابایی - حسن پاکزاد از رشت - پاییز رحیمی از دلیجان - الهام حیدری از مشهد - محسن عاصی از اصفهان - الهام میزبان از مشهد -

گروه سوم برگزیده :

امیر نقیلو از خوی - علیرضا الیاسی - لیلا بنی تمیم از خوزستان - یاسین بهمنی از فارس -علی سلیمانی از همدان

واما شاعران معرفی شده زیر شاعرانی هستند که کمیته ی داوران آثارشان را مورد تقدیر قرار داده اند :

لیدا تبیانی از کرج - روشنک ارتیاعی از کرمانشاه - کامران محمدی از بابل - عابد اسماعیلی از جم - محمد ارثی زاد از خوی - ذوالفقار شریعت از خوزستان - سمیه ملاتبار از بابل - مسعود هوشمندی از شیراز - فاطمه دهقانیان -

==============================================

برگزیدگان بخش آزاد :

گروه نخست :بهزاد بهادری از شیراز - امین رحمی زاد از ایلام - داوود مالکی از شوشتر - شادی هادی نژاد از رشت -

گروه دوم : فاطمه گیلانی از تهران -سولماز حسن زاده از خوی - حامد کریمی از شهرکرد -محسن رزوان از تهران

گروه سوم :اکرم جعفری از اصفهان - علی رمضانی کینچاه از رشت - مریم فیروزی از     

مجید سعد آبادی از هند - حجت ا...کرمی از شازند

وشاعران معرفی شده زیر شاعرانی هستند که کمیته ی داوران آثارشان راموردتقدیرقراداده اند :

آزاده بشارتی از رشت - معصومه یوسفی از رشت -علی اصغر کرمی از خرم آباد - محب بابایی از شهرری - جواد نوروزی از کرج - هانی فخرایی از بوشهر

================================================

در بخش ترانه اما هیدت داوران آثار این دوستان را برگزیده اعلام نمودند:

نفرات نخست : محسن عاصی از اصفهان - پریا تفنگ ساز از اصفهان

نفرات دوم :سروش رادمهراز تهران - لیلابنی تمیم از خوزستان

نفرات سوم :رضا منزوی از زنجان - مهتاب یغما از سراوان -عزیز عباسی از تهران

=================================================

دربخش داستان کوتاه نیز آثار این نویسندگان مورد تقدیر قرار گرفت:

نفرات نخست:سموئل کابلی از کرج - امید بلاغتی از تهران - علی فاطمی از اصفهان

نفرات دوم : سید رضا قطب از تهران - طیبه تیموری نیا از کرج

نفرات سوم : محمد مظلومی نژاد از نیشابور - الناز معتمدی از تهران

================================================

در بخش نگاه نوجوان :

اگرچه حمیدرضا ظرافت امروز سن شناسنامه ای اش ۱۹/۲۰ساله محسوب میشود لیکن هیئت داوران وی را برای این مقام برگزیدند تا بارقه ای که روشن است بیش از این روشن تر باشد .

=================================================

کتاب های برگزیده ی این دوره نیز از جمع آثار رسیده ای که در قالبهای کلاسیک به چاپ رسیدند آثار:

۱- مجموعه ی " پروانه در بایگانی " اثر وحید نجفی

۲- " باروت حرف های ژر از حرف "اثر منصوره حکمت شعار

۳-" ۵۷ " اثر پویا صداقت و " دو پیرهن جلوتر از خودم " اثر عزت خلیفه زاده 

=================

و در بخش آزاد نیز آثار :

نفرات نخست :

1-" بارانی ام را برای تو پوشیده ام " اثر امین احراری

و" باروت بیاوریم خانه را روشن کنیم " اثر مصطفی توفیقی

2- " به سلامتی آب های آزاد " اثر احمد ارجمندی

3- آثار "ماه پا به ماه – سرنخ – بی حواس ترین زن دنیا " به ترتیب اثر " آیسا حکمت – شیما موسوی – منیره حسینی "

 

 هدایایی نیز به رسم یادبود به نشانی شاعران و نویسندگان برگزیده ارسال می گردد و امید داریم که در سال بعد اثار ارسالی نیز سترگ تر و حیرت آور تر از این اثار باشند همچنین امید داریم تا با رفع محدودیت ها در سال بعد چهره های ماه شاعران و نویسندگان مان را از نزدیک ببینیم و خاطره ای را ثبت کنیم . دلتنگی اینکه نتوانستیم و نگذاشتند این خاطره برایمان ثبت گردد تا ابد در دلمان باقی خواهد ماند و فراموش نخواهیم کرد که چقدر هزینه کردیم و وقت گذاشتیم و چه کردیم و چرا نشد ! به هر ترتیب این پایانیست بر نخستین فستیوال ادبی لیکو .

به امید دیدارتان

علیرضا عاشوری رودپشتی

و خب من هم : <لعنت>

 

در شباهتی که سگ است

گیر کرده ام

در پشت سری که حرف ندارد

پشت در پشت نکرده ایم 

                                  در غیبت دیگری

دست دست می کنم پای لبهای غایب

ولوله برپا  می کنم                 با خیال تخت

                                                            در /هم                 بر /هم

خوابمان می آید

راه نمی دهی به خیال خودت

 در جای خالی     تو

                                 دهانم را بگذارم

 حرفی ندارم / مثل پس

ایستاده                            لب نمی زنی به جز راست

می خوابد

    

      پا                  ر    ه                        پا         ر            ه

سوگند به کناره خیابان های پر تردد اهواز

این آخرین اشتباه تلفنی جسدی گم شده است

از اصل افتاده ام

از اصلنی که کسی برم نمی دارد

                                             توی گوشی کشیده شوم

عجالتن بووووووووووووق می شوم

شماره انداخته ام

بپیچم به پیاده ای که نامربوط

نشسته کنار راننده ای

                                 مسافر نمی زنم / می زند

قد نکشیده ام هنوز

                            که نه بلند می شوم

                           و نه بلند می کنم چیزی را که     خواهشن

                          بلند هم نمی شود

دستی به خودم هم نمی کشم

سرم که زنده ام

یا سرد

         که نیست

ببخشید            اشتباه گرفته بودم.

نه مرسی

من با عجوزه شعرهایم شام می خورم

که از گرسنگی من سیر شده است

دنیا آشپز و رقاصه کم ندارد

برو دستت را بشور

می خواهی شکمت را هفت بار صابون بزن

این منو دیگر دسر بعد از شام ندارد 

  ترانه ای برای «هیچ»

         عاشقانه هایت را بپیچ

          دست های درازت یادت نرود

                                                لایش

         از خود کنده قد می کشید

         چشمت خودش بود که زیاد راه می رفت

          حالا بگو تقاصش را با بیابان خالی

           کاسه کاسه حساب کند

            به ضمیمه

             این تار را بزن به سیم آخرش

             اما    فراموش نکن   قول داده ای

             هیچ را از گلویت تف نکنی

 

حالا نادری به هزارهای هر شب من عادت دارد

و حتا کارون گنگ با این دهان گندش

آن قدر به اندازه زبانم بزرگ شده ، که حرف هایم را گوش کند

و چیزهایی می داند

که بزاقش کش می آید روی تن شهر

وقتی به من که هزار و یک شب خرید ضروری دارم می گویند :

بی خیال امشب!

                     کسی خبر دارد ؛ تو هیچ وقت بی خیال نشدی مثل من؟

دکتر همان بار اول گفت باید مواظب دندان های شیری ات باشم

              من شناسنامه ات را حفظ کردم

                                                           - چند بار-

              و کفش هایت هم تصدیق کردند

و بعد پای چشمم ورم کردم روی دستم

و صبح همان شب چشمم سرخک گرفت.

خرید دیشب توی جیبم خیس شد

چیزی پاک نشد

                                                             چه می دانستم

حالا باید فکری برای این همه دستمال خیس بکنم

و این هزار و یک شب بی خوابی           توی جیب هایم

«نگاه»

ازون دلی سوراخ می شود

نه آلاینده ای

نه متهمی

*         *          *

«نامت»

هجاهایی که کشیده بر کاغذ

سیخ

تنی که مورمور

با سر شکسته زور بزند

مداد!

                                                                         با لب هایم

*               *               *

«گیسو»

چنگ می اندازد در جیغ باد

ناگهانِ این هجوم تاریک

این اسم ِ پیچیده ٬ کدام شب است

قرق

که نمی شود رد شد

بهانه می شود به دستی

که شب را هل می دهد

تا چیزی نماند

                                                          جز ماه 

*                   *                    *        

«خسوف»

اشد مجازات

برای جذر و مد نگاهی

که روی صورتت تن می سایید

برای خدا

به قانون جاذبه فکر کن

*                       *                       *

«حادثه»

سالها فکر کرده ام

...

هنوز زنده ام

حالا هی بنشینید وکفن هایم را چاپ  کنید

گیرم بگویید خاکسترش ورم داشت

و هوای چارگوش خانه هاتان را آشفته کنید

فوت

دماغ هایتان خنک

 

چه عجیب دود می کرد جیب پیراهنم

فکر ِدندانم

که روی ِجمجمه ی مدادها قدم می زد

 

خود ِکورتان فکر می کردید

گوشهایم خبر داشت

از آن اتفاق هایی

که در فنجان هایتان می افتاد

 

زبانش را نشد ببرم

برگه هایم خیس شد

 

                                   بوی تمساح می دهید

 

من  تفاله چای را هم خواهم خورد

 

دفتر هایم را آب می برد

سفره سه ساله

 امسال هم سین هشتمش را ندارد

خودت را انکار کن

لبخند بزن به حافظه سنگین من

و انگشت خونیت را بزن توی برد عمومی

تا به همه ثابت کنی

من دیگر کورم

بچسب به سوالی که از پیشانی کوتاهم روی سفره می چکد

و دروغ

رویش بنویس

این سین دوست ندارد در این سفره بنشیند

نمکش که زیاد شد

آشی که برایم پخت

انگشت هایم را سه بار

از یک تا نمی دانم چند

و هر بار چشمم را که باز

خیلی دیر                   دور                 که نرسید

حالا دست هم درااااااااااااااااااااز

نمک درست بیفتد

وسط ِ

رختخواب خالی

که نشسته ای

چشم قرمزت را

 با انگشت

یک

دو

سه

.

.

.